27 jan Yess, het is gelukt!
Je zou wel ander werk willen. Je weet ook in welke richting, maar het komt er niet van. Je ziet beren op de weg. Wat als niemand op me zit te wachten? Wat als ik niet genoeg verdien? Wat als het niet leuk is en ik mijn collega’s mis? Dat waren lange tijd ook mijn gedachten. In deze blog sta ik persoonlijk even stil bij hoe het afgelopen jaar is gegaan.
Ondanks mijn twijfels, besloot ik vijf jaar geleden een eerste stap te zetten. Ik besloot om mijn werk als projectleider bij de rekenkamer terug te schroeven van vier naar drie dagen in de week. De overige twee dagen startte ik als zelfstandig loopbaancoach. Die stap vond ik al enorm moeilijk. Ik was bang dat ik er dan gelijk ‘uit zou liggen’, niet meer serieus genomen zou worden bij de rekenkamer etc. Maar dat gebeurde allemaal niet. Sterker nog, ik kon meer mezelf zijn en had door eerlijk te zijn ook betere contacten met mijn collega’s en ik voelde me nog steeds gewaardeerd. Bovendien maakte de korte tijd die ik had voor zowel de rekenkamer als het coachen dat ik uiterst efficiënt en gefocust te werk ging.
Slow transition of radicaal voor plan A gaan?
Het coachen vond ik superleuk, maar lang durfde ik de stap niet te zetten om het volledig te gaan doen. Dat maakte dat ik als vanzelf ging voor de ‘slow transiton’, een langzame overstap. Er waren al zoveel coaches, wat zou ik toevoegen? En zou ik er wel genoeg mee kunnen verdienen? Want laten we zeggen dat ik niet in de goedkoopste gemeente van Nederland woon en in een gezin met drie opgroeiende kinderen wordt er wel gerekend op mijn maandelijkse financiële bijdrage. Ik zette door, bleef mensen coachen in de twee dagen die ik had en kon ook bij de rekenkamer een klein deel van mijn tijd besteden aan het coachen van ambtenaren. Dat was mooi maar smaakte ook naar meer. In 2018 vond ik de combinatie van twee banen te druk worden. Het verlangen om de komende jaren te gaan voor wat ik het leukste vond (coachen) werd steeds groter. En dus besloot ik in oktober 2018 dat ik volledig voor plan A zou gaan (zonder back up) en de spannende stap zou zetten: vanaf januari 2019 ging ik volledig voor mijn coachpraktijk.
Yess, het is gelukt!
Nu, ruim een jaar later, kan ik tevreden terugkijken op deze keuze. Het belangrijkste dat ik in 2019 wilde leren was: hoe ik van mijn coachpraktijk Design your new job een succesvolle onderneming kon maken. Gelukkig kan ik zeggen dat het helemaal goed gekomen is. En daar ben ik heel blij mee! Niet dat het alleen om geld gaat, maar het is vooral zo waanzinnig leuk om je geld te kunnen verdienen met iets wat je zo ontzettend gaaf vindt. Niet onbelangrijk: dit werk sluit ook aan bij mijn waarden en missie, namelijk om mensen (het afgelopen jaar meer dan 60) te helpen werk te creëren waar ze energie van krijgen.
Ik leerde het afgelopen jaar heel veel, namelijk om:
- niet bang te zijn en te vertrouwen;
- pro-actief te zijn en te blijven netwerken en te bellen, waardoor ik in december ook als associé startte bij Matchcare en in opdracht van hen mensen coach bij de NS;
- me te certificeren in nieuwe methoden zoals: de Talent Motivatie Analyse en de TalentOntwikkelscan;
- offertes te schrijven en op verzoek ook maatwerktrajecten aan werknemers van bedrijven aan te bieden;
- mijn werkwijze uit te breiden met skills en kennis over arbeidsmarktoriëntatie: solliciteren, optimaliseren van CV en LinkedIn;
- mijn coachingskills te verbeteren met behulp van mijn intervisiegenoten van mijn post-HBO opleiding bij VistaNova;
- scherp te blijven dankzij peer-coachgesprekken met twee vaste andere coaches;
- flexibel te zijn en op verschillende plaatsen zoals Amsterdam, Den Haag, Mijdrecht, Alkmaar en in mijn coachpraktijk in Aerdenhout te coachen;
- door te zetten en de aanvankelijk onmogelijke NOLOC-erkenning aan te vragen en te krijgen;
- heel veel verschillende mensen te begeleiden zoals onder andere de meer dan 30 mensen die gebruik maakten van de subsidieregeling voor 45-plussers;
- 3 eendaagse trainingen ‘Design your new job’ te organiseren in de duinen. Steeds vaker benut ik deze dagen als onderdeel van een langer loopbaantraject.
Motto
Mijn motto is niet voor niets: ‘Beweeg, dan volgt je pad vanzelf’. Het gaat niet om rücksichtslos bewegen, maar wel om steeds kleine stappen te zetten en aandacht te geven aan dat waar je naar verlangt. Als er iets is wat ik geleerd heb de laatste vijf jaar is dat het goed is om steeds te kijken welke kleine stap je kan zetten in de juiste richting. Vraag je elke dag af: welke stap kan ik vandaag zetten? Vele kleine stapjes maken een grote stap. Dus wil jij ander werk? Ga het onderzoeken: waar krijg je energie van, waar niet? Wat vind je belangrijk in werk? Wat zijn jouw opties en hoe kun je die gaan verkennen?
Besluit voor 2020
Ik ben heel blij met het resultaat en ook trots. Toch was het de laatste maanden ook hard werken, zeker in combinatie met mijn studie. Voor dit jaar kies ik ervoor dit succes te consolideren en ook een goede balans tussen in- en ontspannen te realiseren. Ik zeg nadrukkelijk ‘kies’ en niet willen, want zoals ik in een eerder blog schreef: willen is iets anders dan kiezen. Daarom heb ik bewust een aantal leuke vakanties ingepland en plan ik vaker een dag vrij in. Ik vertrouw erop dat er dit jaar ook weer leuke dingen op stapel staan die ik van te voren niet allemaal kan voorzien. Zoals ik eerder schreef in een blog: Je hoeft niet alles van te voren te weten, ideeën ontstaan ook onderweg.
En wat doe jij?
1) Waar kies jij bewust voor in 2020?
2) Wat zou jij willen leren in 2020?
Ik wens jou een heel mooi 2020 toe met mooie bewuste keuzes en met heel veel werkplezier! En vergeet niet: Beweeg, dan volgt je pad vanzelf!